غـــصه مــرا کـشت...!
وقــتی دیــدم دســت بـه سیــنه ایســتاده ای...
تـــمام ِ راه را بــرای آغــوشـَت دویــده بــودم بــی انــصاف..؟!
ﻣﻦ یه ﻋﺬﺭﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﻪ “ﺧﻮﺩﻡ” ﺑﺪﻫﮑﺎﺭﻡ : برای ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﯽ ﺑﻮﺩم ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﮏ ﺭﻭ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻏﺮﻭﺭﻡ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺘﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻡ ﺧﻮﺩﻡ … ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺶ !
اگــه تــو بـاشی کنــارم בنیــا رو مـن زیــر پـــات میـــذارم
نمیــذارم جـز تـو کـسی جــایی בر قلبــم بگیــره
نمیــذارم کـه خــבا تـورو از مــن پـس بگیــره
از خــבا میخــوام همیشــه تـورو لایقــم ببینــه
تــویی بهتــرین مــن تــویی
تــو امیــב مـن تـو بــבون کـه تــا ابــב میمــونی בر قـلــب مــن
تــو بــבون کــه تـا ابــב میـمــونی בر قــلـب مـــن
همین مسیر رو یک راست بروی به یک دوراهی می رسی !!
اولی به من ختم می شود ، دومی به ختم من ...